Er was een tijd dat Freek de Jonge nog grappig was. Als hij
weer eens een oudejaarsconference mocht doen, namen wij dan ook altijd vol verwachting plaats
voor de buis met onze oliebollen, om zíjn conference te zien. En dan konden we
gewoon de hele avond lachen om de man.
De tijden zijn veranderd. Inmiddels lijkt hij niet veel meer
dan een karikatuur van zichzelf. Een arrogante chagrijn die nog zelden volle
zalen trekt. Met als pijnlijk dieptepunt 2013, toen zijn voorstelling Circus Kribbe zelfs werd afgelast wegens
gebrek aan belangstelling.
Maar goed… in de tussentijd had hij zijn prijzenkast wel al behoorlijk gevuld. Want tijdens zijn carrière pakte hij een hoeveelheid awards
waar je ook arrogant van wórdt. En passant schreef hij nog liedjes voor
Boudewijn de Groot, was hij de auteur van een aantal boeken, speelde hij in
twee films én had hij die nummer één-hit: Leven
na de dood.
Het kwam als een vrolijke verrassing in de zomer van 1997. Want
meestal als cabaretiers van destijds begonnen te zingen, viel er doorgaans weinig te lachen.
Het was altijd hét moment om chips en drinken halen. Maar in dit nummer stak
Freek de Jonge flink de draak met een aantal actuele gebeurtenissen, waarvan
sommigen, zoals de bootramp bij Tirana, waarschijnlijk alleen nog in de
herinnering voortleven vanwége die plaat. Maar ook Seedorf, die tot twee keer
toe een belangrijke penalty miste, moest het ontgelden.
Het was ook een hele andere plaat dan de andere single die
ik van hem kende. Twee jaar eerder ging hij namelijk onder de naam 'Frits' de
samenwerking aan met The Nits. Samen brachten zij Dankzij de dijken uit, een nummer dat een stuk serieuzer van
ondertoon was: het ging over de Watersnoodramp van 1953. Hitsucces leverde het
hen niet op: het strandde in de Tipparade, maar Freek de Jonge hield er met
Robert Jan Stips wel een gitarist aan over die hem vanaf dat moment altijd zou
begeleiden bij zijn liedjes.
Stips was ook de gitarist bij Leven na de dood. Tijdloos was het nummer natuurlijk niet maar ondanks
de voortschrijdende actualiteit hield hij het toch nog 17 weken vol in de
Nederlandse Top 40. Maar toen de teruggang eenmaal was ingezet, was dat niet
meer te stoppen. Freek de Jonge bracht nog een geactualiseerde versie uit (geen
video beschikbaar), maar deze was vele malen minder grappig en de verrassing was
er wel zo’n beetje af. Die versie kon dan ook niet meer voorkomen dat het
liedje enkele weken later alsnog uit de charts verdween. Wel kon hij nog succes bijschrijven in België, waar de Vlaamse versie met een 6de plek als toppositie en een verblijf van 16 weken het óók heel keurig deed.
