Ik beken het… ik heb een zwak voor de mondharmonica… Tot
tranen toe geroerd kan ik zijn als ik die melancholische klanken hoor. Bij Baantjer
schoot ik vroeger al vol als ik de begintune hoorde. En dan had ik het lijk nog
niet eens gezien.
Heerlijk vond ik het! Geef die mondharmonica dan ook nog
eens aan Stevie Wonder en zet daar vervolgens een van de grootste producers uit
de negentiger jaren naast en je kunt me wegdragen.
Toen ik kennis maakte met het nummer ‘How come, how long’ was ik dan ook direct
verkocht. En nog steeds vind ik het een van de meest indrukwekkende nummers die
ik ooit heb gehoord.
Het duet met Stevie Wonder gaat over huiselijk geweld en was
geïnspireerd op de moord op Nicole Brown. Zij was de voormalige vrouw van
ex-American football-speler O.J. Simpson en was het slachtoffer in een proces
dat elke Amerikaan live vanaf de bank kon volgen. Daardoor sijpelde het nieuws af
en toe ook door in de Nederlandse huiskamers. Het was echter ook een proces dat
in de Verenigde Staten de tegenstellingen tussen blank en zwart weer eens flink
op scherp zette. Dit vanwege vermoede fraude met het bewijsmateriaal tegen O.J.
Simpson. De jury sprak hem om die reden in eerste instantie ook vrij. Maar drie
jaar later besliste een rechter alsnog in zijn nadeel.
How come, how long
werd een wereldwijde hit. Het was ergens ook wel bijzonder. Want het gebeurde
niet vaak dat Kenneth Brian Edmonds, ofte wel Babyface, zélf een plaat
uitbracht. Hij schreef en produceerde liever platen voor anderen. Hij had al
grote successen geboekt met 90’s iconen TLC en Toni Braxton. Maar de
overproductieve Babyface schreef ook voor veel andere artiesten. Zo mocht hij
bijvoorbeeld ook Whitney Houston, Madonna en Michael Jackson tot zijn
klantenkring rekenen. Iedereen wilde met de man samenwerken.
De unieke samenwerking tussen Babyface en Stevie Wonder bleef
ook niet onopgemerkt in Nederland. De single kwam in één klap binnen in de top
10. Iets dat tegenwoordig elke nitwit met een beetje marketingapparaat lukt,
maar destijds echt nog vrij uitzonderlijk was. Het nummer steeg uiteindelijk door
naar de tweede plaats in de Top 40. Een prestatie dat het mede te danken had aan
de clip. Want die was al even pijnlijk indrukwekkend als het liedje zelf. Met
een verrassend einde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten