Mijn zusje werd 13 jaar en ik moest op zoek naar een
cadeautje. Maar ja… ik was te jong voor een baantje en te oud voor zakgeld. Het
enige dat ik deed was een beetje onkruid wieden in de tuin van de overbuurman
voor 5 gulden per keer. Geen vetpot. Dus het mocht ook niets kosten.
Groot was mijn vreugde toen ik bij de plaatselijke
platenzaak hét cadeau vond: een cassette-album van Ace of Base: Happy Nation. Toevallig de band waar ze
fan van was en nog belangrijker: in de aanbieding en zowaar binnen mijn budget.
Een volledig album! Glunderend rekende ik af en stralend van trots gaf ik de
zondag erop het cadeau aan haar.
Het bandje belandde daarna echter regelmatig in míjn walkman.
Want ook ik was fan van de band. Het was dan wel geen house, maar hee… de pop-reggae
sound lag lekker in het gehoor en met de bijbehorende beat kwam het toch wel
aardig in de buurt van mijn favoriete muziek. Met name de titeltrack, Happy nation, spoelde ik regelmatig
terug om nogmaals te luisteren.
Happy Nation was,
al zal mijn vader het niet met mij eens zijn, namelijk nét even anders dan de
rest. Net even specialer en daardoor íets
minder mainstream dan de overige singles van het album. Al was dat overigens
niet af te lezen aan de resultaten in de hitparades. In Nederland hadden ze er
gewoon een top 5-hit mee. Maar het nummer hoor je tegenwoordig nooit meer.
Dit in tegenstelling tot hun debuutplaat, All that she wants. Die komt nog
regelmatig voorbij op de radio en schopte het zelfs een paar keer tot de Top
2000. Ace of Base mag dan ook terugkijken op een geslaagde muzikale carrière.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten