Ace of Base - Happy nation

Mijn zusje werd 13 jaar en ik moest op zoek naar een cadeautje. Maar ja… ik was te jong voor een baantje en te oud voor zakgeld. Het enige dat ik deed was een beetje onkruid wieden in de tuin van de overbuurman voor 5 gulden per keer. Geen vetpot. Dus het mocht ook niets kosten.

Groot was mijn vreugde toen ik bij de plaatselijke platenzaak hét cadeau vond: een cassette-album van Ace of Base: Happy Nation. Toevallig de band waar ze fan van was en nog belangrijker: in de aanbieding en zowaar binnen mijn budget. Een volledig album! Glunderend rekende ik af en stralend van trots gaf ik de zondag erop het cadeau aan haar.

Het bandje belandde daarna echter regelmatig in míjn walkman. Want ook ik was fan van de band. Het was dan wel geen house, maar hee… de pop-reggae sound lag lekker in het gehoor en met de bijbehorende beat kwam het toch wel aardig in de buurt van mijn favoriete muziek. Met name de titeltrack, Happy nation, spoelde ik regelmatig terug om nogmaals te luisteren.

Happy Nation was, al zal mijn vader het niet met mij eens zijn, namelijk nét even anders dan de rest.  Net even specialer en daardoor íets minder mainstream dan de overige singles van het album. Al was dat overigens niet af te lezen aan de resultaten in de hitparades. In Nederland hadden ze er gewoon een top 5-hit mee. Maar het nummer hoor je tegenwoordig nooit meer.

Dit in tegenstelling tot hun debuutplaat, All that she wants. Die komt nog regelmatig voorbij op de radio en schopte het zelfs een paar keer tot de Top 2000. Ace of Base mag dan ook terugkijken op een geslaagde muzikale carrière.

Ze groeiden uit tot een van de iconen van de jaren ’90. Om dat te onderstrepen brachten ze eind 1999 het album Singles of the 90s uit. Het zal ongetwijfeld de bedoeling zijn geweest om ook een editie van de zeroes en misschien zelfs van de tens uit te brengen. Maar zover kwam het helaas voor hen niet. Na de single Cruel summer uit 1998 was het in Nederland in ieder geval gedaan met de successen.